Хваробы пазваночніка – адна з асноўных прычын страты працаздольнасці, пагаршэння якасці жыцця і інвалідызацыі. Вельмі часта  фактарамі гэтай паталогіі з'яўляюцца розныя парушэнні паставы, якія праяўляюцца яшчэ ў дзіцячым узросце. Цалкам відавочна актуальнасць выхавання правільнай паставы ў дзяцей, своечасовае выяўленне парушэнняў і іх актыўная ліквідацыя.

Пастава лічыцца нармальнай, калі галава трымаецца прама, грудная клетка разгорнута, плечы знаходзяцца на адным узроўні, жывот падцягнуты, ногі разагнутыя ў каленных і тазасцегнавых суставах.

Выправа чалавека не толькі адбіваецца на прыгажосці яго фігуры, усім знешнім абліччы, але і аказвае прамы ўплыў на яго здароўе.

Пры яе пагаршэнні парушаецца функцыя дыхання і кровазвароту, абцяжарваецца дзейнасць печані і кішачніка, зніжаюцца акісляльныя працэсы, што вядзе да паніжэння фізічнай і разумовай працаздольнасці. Дэфекты паставы часта выклікаюць парушэнні зроку (астыгматызм, блізарукасць) і морфа-функцыянальныя змены ў пазваночніку, якія вядуць да скаліёзу, кіфозу і астэахандрозу.

Фарміраванне паставы ў чалавека працягваецца на працягу ўсяго перыяду росту. Выразныя, натуральныя выгібы пазваночніка ўтвараюцца да 6-7 гадоў жыцця дзіцяці. Яны іграюць вельмі важную ролю ў засцярозе ўнутраных органаў і галаўнога мозгу ад штуршкоў і скалынанняў, так як пазваночнік набывае здольнасць спружыніць пры рухах стоп.

У дзяцей дашкольнага ўзросту дэфекты паставы выяўленыя звычайна нярэзка і не з'яўляюцца сталымі. Найбольш часты дэфект - млявая пастава, для якой характэрныя празмернае павелічэнне шыйнага і груднога выгібаў пазваночніка, злёгку апушчаная галава, апушчаныя і ссунутыя наперад плечы, запалая грудная клетка, адсталыя ад спіны (крылападобныя) лапаткі, звісае жывот; нярэдка ногі злёгку сагнутыя ў каленных суставах. На аснове млявай паставы пазней могуць сфармавацца плоская, круглая і кругла-ўвагнутая спіна, а таксама бакавыя скажэнні або камбінаванае скажэнне.

Дэфекты паставы могуць адмоўна ўплываць на стан нервовай сістэмы. Пры гэтым маленькія дзеці становяцца замкнёнымі, раздражняльнымі, капрызнымі, неспакойнымі, адчуваюць сябе няёмкімі, саромеюцца прымаць удзел у гульнях аднагодкаў. Дзеці старэйшага ўзросту скардзяцца на болі ў пазваночніку, якія ўзнікаюць звычайна пасля фізічных або статычных нагрузак, на пачуццё здранцвення ў межлапатачнай вобласці.

Паколькі на рост і фарміраванне паставы аказваюць уплыў ўмовы навакольнага асяроддзя, бацькі і супрацоўнікі дашкольных устаноў адукацыі, павінны кантраляваць паставы дзяцей пры сядзенні, стаянні, хадзьбе.

Важнае значэнне маюць:

• Своечасовае правільнае харчаванне;
• Паток свежага паветра;
• Падбор мэблі ў адпаведнасці з даўжынёй цела;
• Звычка правільна пераносіць цяжкія прадметы;
• Звычка правільна сядзець за сталом;
• Расслабляць мышцы цела;
• Сачыць за ўласнай хадзьбой.

Галоўным дзейсным сродкам прафілактыкі дэфектаў паставы з'яўляецца правільнае і своечасова пачатае фізічнае выхаванне.

Спецыяльныя практыкаванні для фарміравання правільнай паставы павінны ўваходзіць у ранішнюю гімнастыку дзяцей ужо з 4-х гадоў. З гэтага ж ўзросту неабходна выхоўваць навыкі правільнай паставы пры сядзенні на крэсле за сталом.

Асабліва псуе выправу няправільная пастава пры пісьме, чытанні, прагляду тэлевізара, гульнях на кампутары. Вышыня стала павінна быць на 23 см вышэй локця апушчанай рукі дзіцяці. Вышыня крэсла не павінна перавышаць у норме вышыню галёнкі. Калі ногі не дастаюць да падлогі, то варта падставіць лаўку, каб ногі ў тазасцегнавых і каленных суставах былі сагнутыя пад прамым вуглом. Садзіцца на крэсла трэба так, каб ўшчыльную дакранацца спінкі крэсла, захоўваючы паяснічны выгіб (лардоз). Адлегласць паміж грудзьмі і сталом павінна быць роўна 1,52 см, галава злёгку нахіленая наперад.

Адмоўны ўплыў на фарміраванне паставы аказвае залішне мяккі ложак. Матрац павінен быць жорсткім і абавязкова роўным, такім, каб у сярэдзіне яго не ўтваралася правалу, а падушка - невысокай (15-17 см). Сон на мяккай пасцелі з высокім падгалоўем ускладняе дыханне.